Matthijs den Dekker

Stel vragen, zoek God, reis mee. Verhelder je blik. | Een blog sinds 2013

Tagarchief: kerk


door Een reactie plaatsen

Wat ik anders had willen doen toen ik 22 was en voorzitter van de jeugdvereniging werd

Ik was dus 22 toen ik gevraagd werd voorzitter van de jv te worden en ik vond mijzelf eigenlijk wel een logische keus. Ik was vol vuur over de Waarheid, geloofde precies wat de kerk geloofde en wist behoorlijk wat van de Bijbel. Ik vond mensen die de middagdienst oversloegen maar slappe christenen.

In die tijd wist ik vrij veel zeker. Ik was een hoofdchristen, iemand die vooral met zijn hoofd gelooft en aan wist te wijzen wat goed en fout was. Ik heb laatst de onderwerpen die ik in mijn jv-tijd voor de avonden geschreven heb nog eens doorgebladerd. Het ging over liefde, genade, Gods toorn, de hel. Grote onderwerpen die ik netjes in twee A4-tjes behandelde en uitlegde. Met gespreksvragen, zodat je Lees verder →


door Een reactie plaatsen

Muziek die me raakt: Jon Foreman – Instead of a Show

Zo af en toe kom ik ze tegen: liedjes waar ik kippenvel van krijg. Het is niet alleen goede muziek, maar het raakt me dieper. Het weet diepe verlangens te verwoorden of iets los te maken in mijn hart. De vakantieperiode is een mooie tijd om een aantal van die liedjes te delen. (Voor muziek die me eerdere jaren raakte, klik hier.)

De afgelopen jaren schreef ik daar flinke teksten bij, met wat me raakte in het lied en waarom. Dit jaar wil ik de muziek meer voor zichzelf laten spreken en mijn teksten zo kort mogelijk houden.

Wauw, dit lied vat mijn blog over show samen (en was natuurlijk een van de inspiraties ervan). Jon Foreman legt een moderne Amos schurende, pijnlijke woorden in de mond. Namens God. “Ik haat jullie show, waar is jullie gerechtigheid?” De boodschap van Amos is nog net zo levend als de hypocrisie van zijn tijd. Quit fooling around. Lees verder →

jongeren in de kerk - onderzoek


door 2 reacties

Jongeren maken je kerk gezonder. 6 strategieën om ze te trekken en te houden.

Elke kerk heeft veel baat bij jongeren. Zoveel zelfs dat elke kerk vol zou moeten inzetten op het aantrekken en betrokken houden van jongeren.

Dat schrijven drie onderzoekers van het Amerikaanse Fuller Youth Institute in het boek Growing Young. Zij zochten uit wat een kerk daarvoor nodig heeft. En het antwoord is verrassend: flitsende diensten, een hippe dominee en een koffiebar in de kerk bungelen ergens onder aan het lijstje. Bovenaan? Daar vertel ik straks meer over.

Maar eerst die baat. ‘Mopperdemopper, moet het weer allemaal om jongeren draaien?’ Ja! Uit het onderzoek blijkt Lees verder →

show in de kerk


door 2 reacties

De kerk kan show missen als een armoedzaaier monopolygeld

Mindf*ck. Ik hou wel van dat programma. Illusionist (“én arts!”) Victor Mids haalt gekke trucs uit met zijn publiek. Met een mix van vingervlugheid, psychologische en medische inzichten, scherpe observatie, hypnose en een flinke portie show doet hij wonderbaarlijke dingen.

Derren Brown, nog zo iemand. Doet en weet dingen bij en van willekeurige voorbijgangers die rationeel niet lijken te verklaren. Zelf claimt hij geen paranormale gaven te hebben en wil hij deze mensen juist ontmaskeren als mensen die dezelfde psychologische trucs gebruiken als hij.

In een van zijn tv-shows traint Brown (die überhaupt niet gelooft in gebedsgenezing) een willekeurige persoon in de trucs die malafide genezingspredikers gebruiken en weet deze persoon een christelijk publiek te overtuigen van zijn geestelijke gaven. (Inclusief ruime collecteopbrengst, want daar is het deze dominees natuurlijk om te doen. Die overigens na de show weer netjes werd teruggegeven.)

Slik.

Deze blog gaat echter niet over

Lees verder →

Jongeren willen meer


door Een reactie plaatsen

God wil dat ik goed leef en me goed voel? Jongeren (en ik) verlangen naar meer.

Jongeren hunkeren naar radicaliteit, maar vinden het maar weinig in kerken. Jongeren hunkeren naar authentieke voorbeeldfiguren, maar vinden die vaak maar weinig in kerken.

Een groot onderzoek omschrijft het geloof van veel Amerikaanse jongeren als moralistic therapeutic deism. Oftewel: moralistisch therapeutisch deïsme (een briljante vertaling, al zeg ik het zelf).

Het betekent dat voor deze tieners de kern van hun geloof is:

  • een goed persoon zijn (moralistisch)
  • een manier om jezelf beter te voelen (therapeutisch)
  • het besef dat God bestaat (deïsme), hoewel deze God zich nauwelijks bemoeit met het dagelijks leven.

Kort gezegd: het geloof helpt me te beseffen dat God er is, dat ik goed moet doen en dat ik me goed kan voelen.

Twee factoren

Jongeren hebben dit MTD-geloof niet van zichzelf. Lees verder →

Kerk als plek van samen


door 1 Comment

Hoe de kerk zou moeten zijn, in 3 citaten

In sommige kringen is het hip om de kerk bij het oud papier van het christendom te schuiven. Ik snap die kringen. In sommige kringen is het hip om te zeggen dat de kerk zo’n beetje de plaatsvervanger van Christus op aarde is. Ik snap die kringen ook wel. In sommige kringen is het hip om vooral te benadrukken dat je een haat-liefdeverhouding met de kerk hebt. Dat is een beetje de kring waar ik in zit.

Ik heb namelijk een haat-liefdeverhouding met de kerk.

Als ik lees hoe kerken in grote steden over de hele wereld Gods liefde verbinden aan Gods gerechtigheid en Gods oog voor weggedrukten en onderdrukten, denk ik: Lees verder →


door 1 Comment

Waarom de Kerk niet de Bron is en me dat nederiger en belangrijker maakt

“Vaak hebben we het idee dat de Kerk een soort goddelijke telefooncentrale is.”

Het is een uitspraak van de Amerikaanse priester Robert Farrar Capon uit een interview uit 1983 (vandaar de gedateerde vergelijking met telefooncentrales :-)). Hij zegt erover:

“Vaak hebben we het idee dat de Kerk een soort goddelijke telefooncentrale is, die de wereld doorreist met als doel mensen te overtuigen hun telefoonlijntjes bij hen in te pluggen, want dan komt het goed. […] Voor de Kerk is deze gedachte dodelijk. De Kerk is namelijk in de wereld gezet om aan te kondigen dat God Lees verder →


door 2 reacties

De meest beklagenswaardige figuur uit de film

De film Silence van Martin Scorsese bevat veel personages die vechten voor hun geloof*. Het verhaal? Twee jonge Jezuïeten reizen in de 17e eeuw naar Japan om te kijken wat er klopt van de geruchten dat hun mentor, als missionaris naar Japan gestuurd, afstand heeft gedaan van zijn geloof.

De twee broeders ontmoeten in Japan de lokale, ondergrondse kerk, die zwaar onderdrukt en vervolgd wordt. Uiteindelijk worden zij ook gevangengezet en gedwongen, net als hun mentor, hun geloof te verloochenen.

De Japanse gelovigen die we tegenkomen vechten voor hun geloof en we zien velen sterven omdat ze weigeren Jezus te verloochenen. We zien de jonge Jezuïeten stand proberen te houden onder gevangenschap en marteling. Wat hen uiteindelijk beweegt om afstand te doen van hun geloof is Lees verder →

Kat springt op vensterbank


door 1 Comment

De parabel van de Vastgebonden Kat

Een warme lentedag half mei, een kleine basisschool in een dorpje op het platteland. De ramen van het lokaal staan open en terwijl het handjevol leerlingen hun tafels opdreunen, springt de dorpskat soepel op de vensterbank en begint in het zonnetje heen en weer te paraderen. Leerlingen kijken, zijn afgeleid. De meester, een jonge student die hier wat ervaring opdoet in de hoop op een vaste aanstelling aan een school in de grote stad, houdt vol. Tot de kat op zijn bureau hopt en aanstalten maakt om zich tussen de proefwerken neer te vleien.

Een snelle greep, een korte mauw, twee stappen en de kat is weer buiten. De meester is nog maar net weer begonnen bij 1 maal 9 is 9 of de kat springt weer miauwend op de vensterbank. ‘Maarten, vang jij die kat en bindt hem voor zolang maar even vast aan het paaltje buiten.’ Maarten, het behendige zoontje van de molenaar, vangt de kat en bindt hem vast. De les gaat ongestoord verder.

De volgende dag. De ramen staan weer open, hetzelfde tafereel. Een miauwende kat, een geïrriteerde onderwijzer. Meteen maar afrekenen met deze afleiding, denkt de meester en Maarten krijgt weer zijn bevel.

Als op de derde en de vierde dag de kat terug blijft komen is meester het zat. Aan het begin van de nieuwe schooldag ziet hij de kat al op het plein. Meteen doen! Hij vangt de kat en bindt hem vast, voor de lessen beginnen. [Lees verder]

Deze week is mijn blog te vinden op de site van Navigators. Klik door om de rest te lezen.
(Fotocredit: Bing Han)