Ik zie mezelf als op een diaprojectie. Met elke klik-klik verschuift het beeld. Eén onderdeel blijft, links onder in beeld: een knielende figuur. De setting verschuift met elke klik-klik, de kleding verandert, degene voor wie de figuur knielt verandert ook, maar blijft hetzelfde.
Klik-klik.
Ken je suspension of disbelief? Het is een literaire term. Letterlijk vertaald betekent het iets als ‘opschorten van ongeloof’. Bij elk fictief verhaal is suspension of disbelief nodig om in het verhaal te duiken. Tijdelijk, voor de duur van het boek of de film, schort je je ongeloof op en aanvaard je dat wat je ziet of leest echt kan en echt gebeurt. Je zet je scepsis tijdelijk opzij, laat de verbeelding toe en aanvaardt de dingen die in het echt niet kunnen.
In zekere zin is suspension of disbelief vrijwillig. Je kiest ervoor om je niet af te laten leiden van het verhaal door dingen die ‘in het echt’ niet kunnen gebeuren. Logisch ook, want het toelaten van verbeelding maakt het verhaal interessant. Als je Lees verder
Laten we het allemaal eens omdraaien. Dus niet de vraag van die geijkte kerstpreek: Ben jij al op zoek naar Jezus? Laten we er voor het gemak van uitgaan dat Jezus al ergens in je leven is. In versimpelde kersttaal: Jezus is al in je hartje geboren. Of Hij nog steeds in een stalletje zit, omdat er in de rest van je leven nog geen plaats is, of dat hij inmiddels koning in het paleis van je hart is, maakt niet zoveel uit.
Met dat idee van ‘Jezus in jou’ in het achterhoofd, laten we het dan eens omdraaien. Word als Jezus en stel jezelf de vraag: Door wie laat ik me vinden? Hoe reageer ik als Lees verder
Het idee dat ik met Kerst een baby zou moeten aanbidden staat me altijd een beetje tegen. Een volwassen man, een Joodse timmerman die de Zoon van God is, oké. Maar een baby die geen benul heeft van wat er gebeurt, die luiers volpoept en vooral slaapt? Het idee om als wijze uit het Oosten te knielen voor een klein baby’tje? Daar komt iets in mijn binnenste tegen in opstand. De wijzen, Simeon, Hannah, ze deden het wel. Die timmerman en die baby zijn dezelfde persoon, dat weet ik, maar toch…
Er is iets met die baby. In Johannes 1 vers 18 staat dat niemand God heeft gezien, maar dat Jezus God zichtbaar maakt. Het plaatje in mijn hoofd is dan meteen Jezus als volwassen man. De Jezus van de Bergrede, van de ruzies met Farizeeën, van het schrijven in het zand. De man die in hoe Hij is, wat Hij doet en wat Hij zegt laat zien hoe God is. Het lijkt echter geen toeval dat Jezus als baby is geboren. Lees verder
Je hebt er waarschijnlijk al iets van meegekregen, maar het is weer bijna kerst. Traditiegetrouw gaan we op zoek naar de goedkoopste Nordmann, gooit Coca-Cola een obese opa in de strijd en sluiten we praatjesdraaiers op in een plexiglazen preekstoel. Traditiegetrouw gaan we op zoek naar de ware betekenis van Kerst, zoeken we vrede op aarde en schrijven we stukjes over en tegen de commercialisering van het klatergoud van een Christusloze kerst.
Als ik de blogs die ik rond kerst geschreven heb teruglees, beginnen ze allemaal met hetzelfde wanhopige cynische toontje. Het voelt nog steeds ongemakkelijk, dat feest. En eigenlijk hoop ik dat het zo zal blijven. Het ongemak zorgt namelijk voor balans. De balans om alle kanten van het kerstfeest te omarmen: ja, gezelligheid; ja, lichtjes en lichtboom; ja, familie en vrienden; ja, lekker eten; ja, richten op Jezus; ja, proberen iets goeds te doen; ja, nadenken over die bizar onopvallende intocht van Gods koninkrijk in een duistere wereld. →
Volgende week begint voor mij de kerstvakantie. Als jouw kerstvakantie een beetje is zoals die van mij, dan reis je een aantal dagen als een malle door Nederland om te zorgen dat je precies tijdens die Kerstdagen familie kan zien. De rest van de tijd doe je niets, hang je op bank, eet je oliebollen en ga je naar de kerstmarkt. Dat maakt de kerstvakantie een perfecte tijd om boeken te lezen en films te kijken. Maar wel goede boeken en goede films!
Eerder presenteerde ik 5 films om in de kerstvakantie te zien. Deze week 5 boeken om te lezen. Het zijn boeken die me aan het denken hebben gezet of die iets in me geraakt hebben. Ik heb niet de grote bekende boeken opgenomen, maar boeken die ik onlangs gelezen heb en die mij ook verrast hebben. De lijst is persoonlijk en in zekere zin willekeurig. Dit zijn goede boeken, maar er zijn er nog een heleboel meer. Hier komen ze, in willekeurige volgorde. Lees verder
Het is weer bijna kerstvakantie en dat betekent veel eten, drinken, familie en veel extra tijd. Tijd om films te kijken, boeken te lezen en dat soort ontspannende dingen. Even weg van het werk, weg van de drukte van het jaar, terugkijken, vooruitkijken, relaxen. Maar omdat we natuurlijk ons denkvermogen niet helemaal uit willen schakelen, willen we wel goede films kijken en goede boeken lezen. Althans, ik wel.
Om je daarbij te helpen presenteer ik je deze week een lijst van 5 films voor de kerstvakantie. Het zijn allemaal films die mijn blik verruimd hebben, die me aan het denken hebben gezet of die een snaar bij me hebben geraakt. De lijst is gebaseerd op een aantal criteria. Lees verder
We vieren advent vaak met de blik naar het verleden of naar de toekomst, maar advent heeft ook een sterke betekenis voor het nu. Advent betekent komst en draait in de kerkelijke traditie om de laatste vier zondagen voor kerst. Het is een periode van verwachting, waarin gelovigen zich voorbereiden op het feest van de geboorte van Jezus, zijn geboorte herdenken en vooruit kijken naar zijn terugkomst op aarde. Het verleden en de toekomst dus. Maar wat betekent advent voor het nu, voor het heden, de tijd en de wereld van nu en het leven dat we nu leven?
Ik heb moeite met Kerst. Het is een hoop heisa, waarin we alleen maar lijken te worden aangesproken als consumenten. Alles moet opeens zoet, naïef, vredig, licht, gezellig. Dat ik dit vind is nauwelijks opzienbarend, want christenen als ik klagen al jaren over de overdadige frutsels die we om Kerst heen hebben gehangen.
