Zo af en toe kom ik ze tegen: liedjes waar ik kippenvel van krijg. Het is niet alleen goede muziek, maar het raakt me dieper. Het weet diepe verlangens te verwoorden of iets los te maken in mijn hart. De vakantieperiode is een mooie tijd om een aantal van die liedjes te delen. (Voor muziek die me eerdere jaren raakte, klik hier.)
De tweede artiest in deze zomerserie die ik voor het eerst hoorde als tiener, maar daarna uit het oog verloor (na Chris Rice). De schreeuwerige ska-achtige pubermuziek van Relient K raakte uit het zicht, toen ik zelf de schreeuwerige puberfase achter me liet. Ik ontgroeide de hoempa-gitaren van de oude cd die ik ooit eens gekocht had en Relient K raakte in de vergetelheid. Tot ik ze bij toeval onlangs weer tegenkwam en Relient K net zo gegroeid was als ik. Van ska-herrie naar singer-songwriter, van zeker weten naar zoeken. Soms af en toe wat te glad, maar hun nieuwere cd’s hebben een prettige symboliek en gaan dieper. Met een alternatieve edge, die ze bij nader inzien vroeger al hadden.
Het nummer Prodigal komt van de cd Air For Free en raakt veel thema’s. De zoektocht naar persoonlijk contact met Jezus en hoe dat gehinderd wordt door het geblaat van glamourgelovigen. De plek van redding in een wereld waar mensen niet geloven dat ze gered hoeven te worden. En ook die zoektocht naar persoonlijk contact met Jezus in het eigen onvermogen tot contact.
Het is uiteindelijk het refrein dat het hem doet: “I am the champion of wine, You’re the bread on my tongue.” Daar ligt de crux, daar komen we uiteindelijk steeds weer in contact met Jezus: in het brood en de wijn. Ook als we achteraan staan, omdat we steeds weer weglopen.
