Je hebt er waarschijnlijk al iets van meegekregen, maar het is weer bijna kerst. Traditiegetrouw gaan we op zoek naar de goedkoopste Nordmann, gooit Coca-Cola een obese opa in de strijd en sluiten we praatjesdraaiers op in een plexiglazen preekstoel. Traditiegetrouw gaan we op zoek naar de ware betekenis van Kerst, zoeken we vrede op aarde en schrijven we stukjes over en tegen de commercialisering van het klatergoud van een Christusloze kerst.

Als ik de blogs die ik rond kerst geschreven heb teruglees, beginnen ze allemaal met hetzelfde wanhopige cynische toontje. Het voelt nog steeds ongemakkelijk, dat feest. En eigenlijk hoop ik dat het zo zal blijven. Het ongemak zorgt namelijk voor balans. De balans om alle kanten van het kerstfeest te omarmen: ja, gezelligheid; ja, lichtjes en lichtboom; ja, familie en vrienden; ja, lekker eten; ja, richten op Jezus; ja, proberen iets goeds te doen; ja, nadenken over die bizar onopvallende intocht van Gods koninkrijk in een duistere wereld. Lees verder →