Het idee dat ik met Kerst een baby zou moeten aanbidden staat me altijd een beetje tegen. Een volwassen man, een Joodse timmerman die de Zoon van God is, oké. Maar een baby die geen benul heeft van wat er gebeurt, die luiers volpoept en vooral slaapt? Het idee om als wijze uit het Oosten te knielen voor een klein baby’tje? Daar komt iets in mijn binnenste tegen in opstand. De wijzen, Simeon, Hannah, ze deden het wel. Die timmerman en die baby zijn dezelfde persoon, dat weet ik, maar toch…
Er is iets met die baby. In Johannes 1 vers 18 staat dat niemand God heeft gezien, maar dat Jezus God zichtbaar maakt. Het plaatje in mijn hoofd is dan meteen Jezus als volwassen man. De Jezus van de Bergrede, van de ruzies met Farizeeën, van het schrijven in het zand. De man die in hoe Hij is, wat Hij doet en wat Hij zegt laat zien hoe God is. Het lijkt echter geen toeval dat Jezus als baby is geboren. Lees verder